24 SEPTEMBER 2014 - BIETJIE OPDATERING

Sjoe, die tyd gaan so vinnig verby en ek kan nie bybly met alles nie.  

Ons was die jaar weer bevoorreg om twee keer besoek in die wildtuin te gaan aflê.  Eers saam met my Pa, my sus Mariëtte en haar vriend Sam Odendaal en toe weer saam met wildlewe fotograwe.  Dit was 'n fees!  Saam met my Pa’le het Henru eers in sy stoel voor by my gesit en wanneer hy moeg raak, het ons hom op die sitplek langs my pa laat lê.  Ek weet nie hoekom nie, miskien die vars lug, maar hy het meeste van die tyd geslaap wanneer ons gery het, kan dalk ook van die ryery wees.  Wanneer ons egter op grondpaaie gery het (die paaie was baie sinkplaatagtig) het Henru aan die giggel gegaan.  Dit was seker maar die vibrasie wat hom gekielie het.

Toe ons die tweede keer in Augustus daar was, het ek die kombi se sitplekke uitgehaal en sy matras daar gesit.  So kon hy in sy stoel sit tot hy moeg raak en dan het hy op sy matras gaan lê.  Weer was dit die gegiggel op die grondpaaie!

Dankie aan die SA Polisiediens, Skukuza, wie dit vir ons moontlik gemaak het om te kon gaan.  Julle vriendelikheid en hulpvaardigheid word opreg waardeer.  Sonder julle sou ons nooit hierdie wegbreekkanse kon hê nie.

Wat ek eintlik met bogenoemde wil sê, is dat dit besonders goed gaan met Henru.  Behalwe die erge griep wat ons opgedoen het en hy bietjie erg slym op die bors het, gaan dit goed.  Ek het maar weer die suction gedoen en die stoom ding en selfs dit is nou vir hom snaaks en kla hy nie daaroor nie.  Hy wil ook net nie lekker drink uit sy tietiebottel nie en wanneer ek dus nou vir hom sy medisyne gee met die spuit, is dit ook 'n gegiggel van begin tot einde.  Hy maak selfs nou al sy mond oop om die medisyne te drink en dit is galbitter.

Ek het bietjie 'n nuwe dokument oor Henru opgestel aangesien sy fondse op is.  Al die inligting is daar beskikbaar en as iemand enige navrae het, jy is vry om met my kontak te maak, want ek sien hier is redelik baie aktiwiteite aan die gang op die blad, maar niemand laat enige kommentaar nie.  Dalk is dit ook omdat ek tegnologies gestremd is en nie weet hoe om dit op te stel om die kommentaar te pos nie.

Dankie, ook weer vir almal se ondersteuning op een of ander manier.  Dit klink al soos 'n clichê as ek dankie sê, maar weet dit kom uit my hart.  Ook aan ons Hemels Vader wie op elke moontlike manier voorsien wanneer dinge vir ons donker lyk.  Elke keer is daar uitkoms in die een of ander manier. Elke boodskap, SMS, facebook boodskap, oproepe – dit word opreg waardeer.  

Daar is ook weer 'n fondsinsamelingsprojek vir Henru aan die gang en dit word gereël deur Madri Henn in samewerking met my Ousus, Dalené Broodryk.  Beide van hulle is op facebook beskikbaar indien enigiemand navrae het.

Nogmaals baie dankie vir alles.