WEES STIL EN WEET...

Dikwels vra mense vir my hoe "cope" ek met die omstandighede waarin ek is en al wat ek met eerlikheid en opregtheid kan sê is dat ek dit aan die Here se wonderlike liefde en genade kan toeskryf.  Daar is GEEN manier waarop ek dit alleen en in my eie krag sou kon maak tot hier nie. Ja, dikwels baklei ek met die Here en vra hoekoms en waaroms en  huil my hart uit voor Hom, dit voel dikwels asof ek bid maar my gebed slaan teen die plafon vas of word deur die wind weggewaai of iets, maar op SY tyd en SY manier kom gee Hy weer rigting en krag om net aan te gaan.  Daar is regtig dae waarop ek erken en dit uitspreek en sê dat ek so moeg is, maar dan kom hou Hy my vas en sê vir my so in die stilte "Ek is lief vir jou, my kind".  Dit is dan wanneer ek ook aan my eie kinders dink wanneer ek sien hulle is hartseer of moedeloos of iets en al wat ek dan vir hulle kan doen is ok ook vir hulle 'n drukkie te gee en hulle te verseker van my liefde vir hulle.

So dikwels soek ek die stem van die Here om my net gerus te stel en dan dink ek aan hierdie gedeelte in die Bybel:
1Konings 19:11-19: En Hy sê: Gaan uit en staan op die berg voor die aangesig van die HERE. En kyk, die HERE het verbygegaan, terwyl ‘n groot en sterk wind die berge skeur en die rotse verbreek voor die HERE uit; in die wind was die HERE nie. En ná die wind ‘n aardbewing; in die aardbewing was die HERE nie.  En ná die aardbewing ‘n vuur; in die vuur was die HERE nie. En ná die vuur die gesuis van ‘n sagte koelte.  En toe Elía dit hoor, het hy sy gelaat met sy mantel toegedraai en uitgegaan en by die ingang van die spelonk gaan staan. En daar kom ‘n stem na hom wat sê: Wat maak jy hier, Elía?

So is die Here in die gesuis van die sagte koelte, die gerustheid wat dit bring en mens net die kalmte en rustigheid gee om aan te gaan.

So ook is hierdie hieronder maar net vir baie mense 'n mooi prentjie, maar dit spreek in my lewe boekdele, want dit is hoe ek, met die krag van Jesus Christus, dit regkry om elke dag op te staan en aan te gaan.