Die
Padongelukkefonds het vereis dat Henru 'n klomp spesialiste moet gaan sien ten
einde seker maar hulle prosedures te volg van om te bepaal of die geval “geregverdig”
is om kompensasie van hulle te ontvang.
Intussen het
Telma tydens ons besoek en onderhoud op 22 Oktober 2003 by die gesinsadvokaat
die bewering gemaak dat "sy bekommerd is oor Henru en twyfel of ek sy
oefeninge doen". Dit was weereens maar net 'n aanval op my omdat om my die
slegte man te maak omdat ek nie wou toelaat dat hy by haar gaan kuier nie na
aanleiding van die epilepsie en sy nie sou weet wat om te doen nie. Sy was of wou steeds nie betrokke raak by die
opleiding wat ek en Roselinah aaneenlopend kry oor Henru se versorging nie.
27 Oktober
2003 is ons by Georgi Hoyle, 'n sielkundige in Pretoria. Sy spreek haar
verbasing uit oor Henru se toestand en wens my geluk met die sukses van sy
versorging.
28 Oktober
2003 is ons by Prof Vorster, 'n Psigiater in Johannesburg. Haar mededeling is
dat dit belaglik is dat ons na haar gestuur is want sy kan geen onderhoud met
Henru voer nie weens sy toestand en sy is ook vol lof oor sy versorging.
29 Oktober
2003 na Terja Neuman, Arbeidsterapeute. Sy is bygestaan deur Daleen van Wyk wie
wil weet wie versorg vir Henru en ek vertel haar dat Roselinah bedags na hom
kyk en ek dan van na werk en snags en naweke. Ek vertel haar van die bewering
van Telma by die Gesinsadvokaat en haar mening is dat daar niks fout gevind kan
word nie en dat sy tot Henru se doek afgehaal het om te kyk vir brandboude,
maar sy het niks nadelig om te rapporteer nie.
In al die
verslae wat hierdie professionele mense gestuur het, het hulle verwys na die
goeie versorging en toestand waarin Henru verkeer, maar soos gewoonlik sou Telma
niks goed daaroor sê of om verskoning vra van haar opmerking nie.
No comments:
Post a Comment